-
1 miejsce
miejsce [mjɛjsʦ̑ɛ] nt\miejsce na coś Platz für etw2) ( wycinek przestrzeni)\miejsce pracy Arbeitsplatz m\miejsce przeznaczenia Bestimmungsort m\miejsce publiczne öffentlicher Ort mstałe/czasowe \miejsce zamieszkania erster [ lub fester] zweiter Wohnsitz m\miejsce zamieszkania Wohnort mna miejsca! sport auf die Plätze!miejscami örtlich, stellenweise[zdecydować się] z miejsca ( pot) auf der Stelle [eine Entscheidung treffen]bolesne/wrażliwe \miejsce schmerzhafte/empfindliche Stelle4) ( położenie)na twoim miejscu an deiner Stellena/w \miejsce czegoś ( pot) anstelle einer S. +genustąpić komuś miejsca [ lub zrobić komuś \miejsce] jdm Platz machen\miejsce przy oknie Fensterplatz mzająć pierwsze \miejsce den ersten Platz erringen, auf Platz eins rangierenmieć \miejsce stattfinden, sich +akk ereignenruszyć coś z miejsca etw in Gang bringen, etw in die Wege leitennie móc usiedzieć na miejscu rastlos seinustąpić komuś/czemuś miejsca jdm/etw Platz machenzginąć na miejscu auf der Stelle tot seinnie móc sobie znaleźć miejsca keine Ruhe finden -
2 zajmować
I. vtzająć komuś miejsce jdm einen Platz belegen [ lub reservieren]\zajmować miejsce Raum beanspruchenta szafa zajmuje dużo miejsca dieser Schrank nimmt viel Platz ein3) ( zaciekawiać)\zajmować kogoś jdn interessieren, jds Interesse wecken4) ( wypełniać czas) in Anspruch nehmen, beanspruchenzajmie mi to jakieś trzy godziny ich brauche dafür etwa drei Stunden5) ( dawać komuś zajęcie) beschäftigen6) jur pfänden, beschlagnahmen7) med angreifen, übergreifenrak zajął wątrobę Krebs hat die Leber angegriffen [ lub griff auf die Leber über]II. vr1) ( dbać)\zajmować się domem/ogrodem/praniem sich +akk um den Haushalt/den Garten/die Wäsche kümmern2) ( interesować się)\zajmować się średniowieczną literaturą/biologią sich +akk mit der mittelalterlichen Literatur/der Biologie befassenczym się zajmujesz? womit beschäftigst du dich?, was machst du [so]? ( fam)\zajmować się własnymi sprawami sich +akk um sein eigenes Zeug kümmern ( fam)3) ( opiekować się)\zajmować się kimś/czymś sich +akk um jdn/etw kümmern, sich +akk jds/einer S. +gen annehmen4) ( zaczynać się palić) Feuer fangen, in Brand geraten -
3 abgeben
ab|gebenI. vt1) ( verschenken)etw [an jdn] \abgeben odstępować [ perf odstąpić] [komuś] coś2) ( hinterlegen)etw [bei jdm] \abgeben oddawać [ perf oddać] [komuś] coś do przechowaniaeine Stellungnahme [zu etw] \abgeben zajmować [ perf zająć] stanowisko [w sprawie czegoś]die abgegebenen Stimmen oddane głosy mPl7) ( liefern)den Rahmen für etw \abgeben tworzyć [ perf s-] ramy czegośden Stoff für etw \abgeben dostarczać [ perf dostarczyć] materiał na coś [o do czegoś]8) (fam: sein)eine gute Lehrerin \abgeben być dobrą nauczycielką9) ( abfeuern)einen Schuss [auf jdn/etw] \abgeben oddawać [ perf oddać] strzał [do kogoś/czegoś]Punkte/den Platz [an jdn] \abgeben Mannschaft: tracić [ perf s-] punkty/miejsce [na czyjąś korzyść]II. vr1) ( sich beschäftigen)sich nicht mit Kleinigkeiten \abgeben nie zajmować się drobnostkami
См. также в других словарях:
miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
zajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zajmowaćmuję, zajmowaćmuje, zajmowaćany {{/stl 8}}– zająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zajmowaćjmę, zajmowaćjmie, zajmowaćjmij, zajmowaćjął, zajmowaćjęli, zajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść … Słownik języka polskiego
obsadzić — dk VIa, obsadzićdzę, obsadzićdzisz, obsadzićsadź, obsadzićdził, obsadzićdzony obsadzać ndk I, obsadzićam, obsadzićasz, obsadzićają, obsadzićaj, obsadzićał, obsadzićany 1. «sadząc drzewa, krzewy, kwiaty itp. rozmieścić je tak, aby rosły wzdłuż… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
zastąpić — dk VIa, zastąpićpię, zastąpićpisz, zastąpićstąp, zastąpićpił, zastąpićpiony zastępować ndk IV, zastąpićpuję, zastąpićpujesz, zastąpićpuj, zastąpićował, zastąpićowany 1. «zrobić coś zamiast kogoś innego, wyręczyć kogoś w czymś; zająć czyjeś… … Słownik języka polskiego
